IM Ed liet net als John, Marcel en Boudewijn nog geen partij schieten.
Het geduld van de zomerschaker werd afgelopen woensdag ernstig op de proef gesteld toen de competitieleider werd geconfronteerd met een indelingsprogramma dat niet deed wat hij wilde. Ookal was het flink afgekoeld ten opzichte van de week ervoor, het deed de temperatuur bij Maarten flink stijgen. Koen kwam gelukkig to the rescue en de 26 deelnemers konden opgelucht ronde twee aanvangen. De rest van het verslag wil ik graag wijden aan een stukje historie geschreven door een van de deelnemers. Jullie mogen zelf uitvogelen om wie het gaat. Ik raad iedereen aan om een dagje met de beste man op pad te gaan. Neem wel een verrekijker mee!
Zomerschaak in de stad
Het zomerschaak in Groningen is een idee geweest van Michiel Zeevaarder die destijds voor Staunton speelde en nu schaakt en woonachtig is in Leiden. Het idee werd geboren op een clubavond bij Staunton. Het waren vette tijden voor de schaakclubs. De interne competities kenden vele vaste deelnemers die wekelijks trouw hun partijen speelden. In de zomervakantie kon echter niet geschaakt worden. Het schaakleven lag feitelijk stil. Een alternatief was eetcafé de Evenaar waar ook geschaakt, gedamd en gebridged werd. Jannes van der Wal was een van de stamgasten. Michiel zocht contact met de uitbater van de Evenaar die akkoord ging met een competitie op woensdagavond. Er kwamen extra stukken, borden en klokken en er werd gespeeld volgens de formule zoals die nu ook nog geldt; vier rondes rapid met een dagprijs en een algemeen klassement met een winnaar aan het eind van de zomer.
Wanneer het zomerschaak precies van start gegaan is, weet ik niet meer. Het was in ieder geval nog voordat het nieuwe Groninger Museum in de zwaaikom dreef. De Evenaar bevond zich aan het eind van de Folkingestraat. Daar op die plek hield de stad feitelijk op. De Folkingstraat ging over in de hoerenbuurt en daarachter weer lagen een paar donkere tochtige straten waar het oud papier over het trottoir danste. Het was een buurt waar je niet graag gezien wilde worden.
De eerste jaren ging ik geregeld samen met Joop Hummel maar die haakte al snel af omdat tegenstanders te dicht in zijn karma kwamen zoals hij mij eens uitlegde. Tijdens het zomerschaak konden de schakers voor een zacht prijsje aan tafel. Ik kwam altijd wat later en at nooit mee. Toen ik op een avond voor mijn partij ging zitten, zag ik hoe een grote weldoorvoede Bruine rat tussen de benen van de schakers naar de keuken rende. De schakers zagen de rat niet. De uitbater, een man met een woeste baard, wel en pakte een bezem met een opvallend korte steel. Samen vlogen ze de keuken in. Ik gaf mijn tegenstander een hand en opende met de zet e2-e4.
Eric's ouders runden de evenaar
Het ging al een tijd niet zo goed met de Evenaar. Aan het zomerschaak in de Folkingestraat kwam definitief een einde toen iemand op een ochtend de piano uit de Evenaar in de hoerenbuurt vond. Gelukkig werd na enkele jaren de draad weer opgepakt in café De Walrus. Ton Palmans, oud Unitasser nam jarenlang de organisatie vrijwillig op zich. Ik deed als het enigszins kon mee en kwam nog wel eens met een flesje wijn thuis. Na De Walrus verhuisde het circus naar café Atlantis in de Oude Kijk in ‘t Jatstraat. In Atlantis van Bert en Judith werd ook weer de maaltijd in ere hersteld. Na het overlijden van Judith en het vertrek van Bert is het zomerschaak sterker dan ooit teruggekomen en heeft het zijn plek weer gevonden aan de rand van het centrum. Hierdoor is altijd en onbewust een stammenstrijd tussen de clubs vermeden. Uiteraard onttrekt Sissa zich hieraan omdat zij het kroegschaak in het huishoudelijk reglement hebben opgenomen. Daar heeft iedereen vrede mee. Een paar blokken verderop waart de geest van de Evenaar nog door de straten. Ik hou nog altijd met een schuin oog de plankenvloer van café Hooghoudt in de gaten. Je weet het maar nooit. De jaren gaan zoals zij gingen; gisteravond gaf ik mijn tegenstander een hand en opende met de zet d2-d4.
Kenneth won het beslissingsvluggertje van Nico en is nog ongeslagen
Marcel winnaar in 2017 speelde nog alles. Tegen reuzendoder Annelies ging het niet bergafwaarts.
Er was niet alleen vertier op de borden. Sheila en Jorn bespraken de politiek, Koen zong Britney Spears en Benno speelde verstoppertje met Zyon.
De stand volgt later want ik heb Jaap tekort gedaan.
Graag tot woensdag
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kehtolaulu
Het is al weer maandag en de hoogste tijd voor een relaas over de perikelen van afgelopen woensdag aan het Zuiderdiep. Althans dat constateer ik als ik even zit te relaxen tijdens de middagwandeling van de boefjes (niet te verwarren met bouviers). Terwijl ik een diagrammetje post van Lucas zijn partij in Dieren met de vraag of 18. Dc7 niet op slag wint, krijg ik de vraag hoe het zit met het zomerschaak verslag. Oftewel ga eens aan de slag Roorda. Omdat ik het enorm waardeer dat het gelezen wordt zal ik hier gehoor aan geven. Tegelijkertijd voel ik enorm de behoefte om rustig aan te doen. In de auto hoorde ik prachtige muziek van de fin Järnefelt. De beste man componeerde een slaapliedje (berceuse) voor zijn dochter met de prachtige naam Kehtolaulu https://youtu.be/Mou3m3IuwlY. Dit zou ik ook moeten doen. Ik zou kunnen beginnen met een geboortekaartje ontwerpen. Maar de btw-administratie zit op mijn nek, het cafe moet voorzien worden van goede voorraad en ventilatie en uiteraard het zomerschaakverslag. Zou het niet tijd worden om meer te delegeren? Er is inmiddels een nieuw bed (dankzij Mathijs is het matras ook een etage hoger), de slaapbank zit in elkaar, personeel is ingewerkt, Koen gaat gelukkig niet naar Portugal eind augustus en met het voornemen om vanaf nu de administratie uit handen te geven komt er volgende week vast meer lucht om koffie te drinken, onderwijl luisterend naar Mediterraneo van Serrat https://youtu.be/WZb3Z--F4Uo (nog iets dat ik net in de auto terug van de Makro opving) terwijl ik me voorbereid op de Harry Potter quiz van 10 augustus, gehouden in het cafe onder leiding van Anne en Jorn.
Zat paul voor Schut?
Wie Flipt hier burgers?
Wie vond mat in drie het snelst Mathijs, Govert of Koen?
Mark deed ook weer van zich spreken
Ik heb besloten dat knulligheid nog een maal hoogtij viert, getuige de foto van de stand.
Nico was terug, Jane was nieuw, Kenneth was weg, Sjoerd de weg kwijt, Anne nog steeds spoorloos, Edim nog steviger in het zadel, Dennis deed de extra lange rokade, Mikha was oververhit, Benno goed gemutst en Pieter trots.
Paul en Sipke, beiden 100% gingen aan de haal met de dagprijs. Boudewijn kreeg met 0 uit 4 de troostprijs. Een handgemaakt reisbordje uit Myanmar. De blijdschap op zijn gezicht was onbetaalbaar. Samen met Alex, John en Anton deden ze het licht uit.
Had ik al gezegd dat man bijt hond weer op de buis komt? Op verzoek nog eentje van de terugweg. Nu een week later en drie kwartier eerder.
31 Juli is al weer halverwege zomerschaak. Vorig jaar trouwde Klaas-Jan, een goede vriend van me, op deze dag. Het was een onvergetelijk feest in H'tje. Hij had de hoop dit feestje nog eens dunnetjes over te kunnen doen. Helaas Renske-Vera heeft het niet gehaald. Ze is wel een eind gekomen.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Billy Bouwmans is back in town
In week een was er nog vrouwenvoetbal, week twee had last van de regen. Maar in week drie ging het los. Ook mijn oude studievriend Billy Bouwmans verscheen ten tonele. Hij zag dit buitenkansje schoon om zijn onderzoek naar de schaker nieuw leven in te blazen. Ik was aangenaam verrast toen hij aanbood de verslaglegging voor zijn rekening te nemen. Hiervoor ben ik hem zeer erkentelijk. Deze week zal ik me beperken tot een foto impressie en de stand (waarvoor ik wel een standje verwacht te krijgen).
De gebiologeerde schaker (door Billy Bouwmans)
Vorig jaar schreef ik een verslag over het Zomerschaak onder de titel 'Vreemde Vogels'. Het was een antropologische en biologische inkijk in een voor mij toen onbekende gemeenschap. Met professionele verbazing keek ik - door de bril van een buitenstaander - naar deze roedel vreemde snuiters. Ja, er waren zekere paralellen met andere groepen die ik eerder in mijn rol van gedragsbioloog onder het vergrootglas heb gelegd, zoals de reigers in Alaska en de hoerenlopers in Den Haag. Maar deze groep schakers had ook weer zijn eigen karakter, merkte ik vrij snel.
In ons vakgebied is er aantal wetten waaraan je je dient te houden. De gedragsbioloog telt altijd eerst de onderzoeksgroep. Dat is al sinds Ivan Pavlov het geval. Wat dat betreft was het begin van deze derde editie van het Zomerschaak 2019 veelbelovend, er waren maar liefst 41 schakers op komen dagen. Een record, aldus Maarten.
Over de gelijkenissen met bepaalde groepen mensen, dieren en ongewervelden kom ik wellicht later dit verslag te spreken. Wat me bij aankomst bij het Proeflokaal Hooghoudt aan het Gedempte Zuiderdiep direct opviel, naast de wonderschone nieuwe luifel, was dat de schakers- oppervlakkig gezien - als groep dezelfde kenmerken vertoonden als vorig jaar. Enkele voorbeelden daarvan zijn: niet te vroeg en niet te laat komen, van stil naar luidruchtig en een zeker fanatisme die gemakkelijk om kan slaan naar nonchalance.
Ik constateerde vorig jaar ook al dat schakers gelijkenissen vertonen met de groepen die ik eerder onderzocht: reigers, hoerenlopers, doodskopaapjes in Artis, ambtenaren, walvissen en verkeersagenten. Als gedragsbioloog en massapsycholoog kijk je bijvoorbeeld naar zaken als normaal of typisch gedrag, gedragingen in een periode van crisis of schaarste en hiërarchische verhoudingen, in de mensenwereld ook wel gezagsverhoudingen genoemd.
Een andere wet in ons vak is dat je als gedragsbioloog niet opvalt. Het fly-on-the-wall-mechanisme noemen we dat. Ik denk dat dat woensdag aardig is gelukt. Ik was die man van een jaar of veertig, met dat gele overhemd, rookte rode Marlboro's en heb een zwarte snor. Die vent die zeer waarschijnlijk niet erg opviel.
Overigens gaat het niet altijd goed met afstand bewaren ten opzichte van de onderzoeksgroep. Zo deed een Deense collega van me ongeveer een decennium terug kwantitatief onderzoek bij de orang oetans in Kongo. Uiteindelijk leefde hij twee jaar met de apen. Zijn vrouw moest er aan te pas komen om hem terug te halen, waarna het hem nog eens drie jaar kostte om enigszins succesvol te re-integreren in de mensenmaatschappij. En er zijn nog ergere voorbeelden bekend waarvan ik vanwege privacyoverwegingen en ter bescherming van de integriteit van ons vakgebied op deze plak geen melding zal maken.
Dat is één van de gevaren die op de loer liggen voor de gedragsbioloog; jezelf teveel gaan vereenzelvigen met de onderzoeksgroep. En ik geef toe, sinds mijn sample size onderzoek van vorig jaar onder Groningse schakers ben ik zelf een Groningse schaker geworden. Dat is weliswaar een stuk onschuldiger dan langdurig te gaan leven met de oerang oetens in Kongo, maar ook niet geheel gespeend van gevaar.
De vorderingen of aftakelingen die een individu doormaakt zijn niet te vergelijken met de dynamiek binnen een bepaalde groep, die veelal hetzelfde blijft. Dat is een ijzeren wet binnen ons vak. Met andere woorden: iemands gedrag veranderen is al lastig genoeg, maar het veranderen van het gedrag van een hele groep is bijkans onmogelijk. Mocht er wel een bepaalde verandering plaatsvinden binnen een groep, dan is de oorzaak veelal te vinden buiten die groep - bijvoorbeeld een bepaalde externe dreiging.
Ik ontmoette Maarten tijdens het eerste jaar van onze studie Antropologie aan de RUG. Af en toe dronken we een biertje na afloop van een hoorcollege. Maarten zei na een half jaar de studie te 'vaag' te vinden en hij besloot Theoretische Wiskunde te gaan studeren. Vorig jaar ontmoetten we elkaar weer en sindsdien zien we elkaar weer vaker.
Als mens en als gedragsbioloog ben ik weer een jaar verder. Zo heb ik me sinds de eerste date op ditzelfde terras een jaar geleden laten verleiden door het edele schaakspel. Het spel bleek geen one night stand, maar een hardnekkige minnares met gulle lippen, waar ik in twaalf maanden een haat-liefde verhouding mee heb ontwikkeld. Het ging zelfs zover dat na veelvuldig vluggeren op mijn telefoon mijn vriendin me op een dag vroeg: 'Billy, zie je soms iemand anders?'
'Nee,' antwoordde ik, maar op het moment dat dit ene, ogenschijnlijk onschuldige woord mijn lippen verliet, voelde ik aan heel mijn wezen dat ik loog. Het schaken had langzamerhand de leemte gevuld die zich in mij als spelende mens had geworteld; de verslaving had het van me overgenomen. Ik besloot vaker 'live' te gaan spelen samen met Maarten en minder op het internet, om zo de demonen het hoofd te kunnen bieden. Een poging die tot mijn eigen verrassing enige vruchten afwierp.
Ondanks mijn toprating op chess.com van slechts 1512 had het schaakspel me bij de strot gegrepen. Een verslaving, een minnares, tijdverspilling, geheugentraining, geef het een naam. Feit is dat ik in amper een jaar 'schaker' was geworden. In die hoedanigheid nam ik na een jaar dus weer eens een kijkje bij het Zomerschaak. Als schaker. Of misschien wel als mens achter de schaker achter de gedrags- en massabioloog.
De aantrekkingskracht van het schaakspel is veelzijdig, ben ik inmiddels achter. Te beginnen bij het spel zelf, dat een over een intrinsieke rijkdom en veelzijdigheid beschikt waar wellicht alleen go en bridge aan beetje aan kunnen tippen, maar een spel als dammen bijvoorbeeld absoluut niet. Het is prettig jezelf concrete doelen te stellen, bijvoorbeeld in de vorm van het behalen van een bepaalde rating of het masteren van een opening. En niet in de laatste plaats zit de aantrekkingskracht die het edele schaakspel uitoefent 'm in de mix tussen het sportieve en intellectuele, een zeldzame combinatie.
Het afgelopen jaar kreeg ik maandelijks een schaakles van Maarten. Ik dank hem hiervoor. Dat hij de tijd vond tussen de bedrijven door, tussen kind en vrouw, tussen b en B, tussen barman en huiswerkbijles, tussen zelf schaken en schaakteamleider en tussen nog veel meer en nog veel meer Ik heb het afgelopen jaar veel geleerd van Maarten. En ook afgelopen woensdagavond heb ik weer het nodige geleerd, dat ik graag met u deel.
Ik heb geleerd dat beginnende schakers graag en passant slaan, ook als het niet goed is, omdat ze graag willen laten zien dat ze die regel heus wel kennen. En dat beginnende schakers vaak te snel rokeren, omdat ze geleerd hebben dat dat altijd goed is. Ik heb geleerd dat je bij schaken eerst de patronen moet kennen, zodat je in praktijk dan hopelijk aanvoelt wanneer je voor de uitzondering moet gaan.
Zo heb ik geleerd dat een paard volgens sommigen evenveel waard is als een loper en volgens sommigen minder, maar dat dat vooral van de stelling afhangt. En dat volgens sommigen een paard zelfs meer waard is dan een loper, maar dat dat dan afhangt van de tijdscontrole.
Ik heb geleerd dat het paardenpaar minder waard is dan het loperpaar, maar wel meer dan een loper plus paard. Ik heb ook geleed dat twee torens meer waard zijn dan de dame. En ik heb geleerd dat deze regels nooit wetten zijn van Meden en Perzen, en ze altijd van de stelling en concrete wendingen afhangen.
Ik heb het afgelopen jaar geleerd dat veel volwassen schakers met een mengeling van minachting en angst kijken naar schakende kinderen, omdat die vaak heel veel ratingpuntjes afsnoepen van serieuze volwassenen, en ze dat niet eerlijk vinden. Dat er geen eensluidende tactiek is om schakende kinderen te bestrijden, omdat de één zegt: je moet het zo tactisch mogelijk maken en de ander zegt: Nee hoor, je moet het spel juist zo saai mogelijk maken.
Ik heb geleerd dat je geen koningin moet zeggen, maar dame. En tegen onze echte koningin mag je weer geen koningin zeggen, maar Hare Majesteit. Ik heb geleerd dat je een vorkje niet alleen met een paard maar ook met een pion kan. En ik heb geleerd dat Maarten beter is in schaakopeningen dan in schaken zelf.
Ik heb ook geleerd dat Maarten een haatliefde verhouding heeft met het computerprogramma Sevilla. Dat Maarten een ras-romanticus is, maar ook iemand die het lastig vindt om zich te laten overrulen door een schaakindelingsprogramma. Ik heb geleerd dat dat te maken heeft met controle willen hebben, maar ook met de hang naar perfectie en traditie. Ik heb geleerd dat Bert het vroeger ook altijd met de hand deed, en er toen zelden een wanklank te horen was.
Ik heb geleerd dat Maarten schaken heel serieus neemt, zoals hij alle dingen waar hij van houdt serieus neemt.
Ik heb geleerd dat mede door Sevilla de quasi-grappige indelingen zoals Ben tegen Jerry, Jaap tegen Jacques, Ham tegen Van Os en Pauw tegen Pellikaan grotendeels tot het verleden behoren.
Ik heb geleerd dat Ben van Os niet de zoon is van Jan van Os, maar wel zijn neef.
Ik heb geleerd dat de schakende John Soehoka niet de voor de radio file-voorlezende John Soehoka is. En dat de niet file-lezende John Soehoka vroeger elke ochtend werd gepest door zijn collega’s die deden alsof hij wel de file-lezende John Soehoka was. Ik heb ook geleerd dat Edim Salihbegovic ook wel Edwin Schlegovic wordt genoemd, omdat dat toch iets Hollandser klinkt en sommige mensen anders z'n naam te moeilijk vinden. Dat er meer schakers zijn met bijnamen: Turbo Tonnie, V., Jambon, Roorpils en Pokerface.
Voorts heb ik geleerd dat Jaap Ham over vele pseudoniemen beschikt die toch geen pseudoniemen zijn omdat ze bestaan uit matige vertalingen van zijn eigen naam vanuit talen uit knoflooklanden. Ik heb voorts geleerd dat de hang naar pseudoniemen vaak duidt op MPD of op zijn minst een narcistische persoonlijkheidsstoornis.
Ik heb het laatste jaar geleerd dat onder topschakers conditie heel belangrijk is, maar dat dat op het niveau van Zomerschaak geen snars uitmaakt. Dat mensen die met één poot in het graf staan, al is het een houten poot zoals Jaap Ham, nog best een robbertje kunnen schaken. En dat mensen die heel veel zuipen nog best kunnen winnen, al is het dan wel vaak van anderen die ook heel veel hebben gezopen.
Ik heb geleerd dat de beruchte LOS-formatie het massaal liet afweten bij het Zomerschaak omdat ze het kruit de vorige avond reeds verschoten had. Dat zelfs voor het werkschuwe deel van de formatie twee dagen achtereen zuipen gezien de gestaag vorderende leeftijd langzamerhand een lastig verhaal dreigt te gaan worden.
Ook heb ik geleerd dat de op-twee-na-slechtste schaker van LOS - Benno - er wel was en alleen maar groene thee en Becks Blue dronk. Dat de op drie-na-slechtste schaker van LOS - Tjaart - ook alleen maar Becks Blue dronk. Dat ze beiden desondanks weer niet de dagprijs wonnen. En ik heb geleerd dat Benno sinds vorig jaar als geen ander weet dat om uiteindelijk de Zomerschaak-cup te winnen meedoen belangrijker is dan winnen.
Ik heb geleerd dat Bosnië het land van de vleeseters en de gezegden is. En dat men daar graag bepaalde zaken gescheiden houdt, zoals vlees en fruit. En andere zaken, waarover ik hier zal zwijgen.
Ik heb geleerd dat Edim voor de tweede maal achtereen de dagprijs pakte, bestaande uit een afgeprijsd Jumbo-wijntje uit Midden-Spanje. En dat diezelfde Edim nu fier aan de leiding gaat in het algemeen klassement. En dat hij al op vakantie is geweest, en dus in het verloop van de zomer de te kloppen man is.
Ik heb geleerd dat de scheidend voorzitter van SISSA erg veel van hamburgers houdt en dat het onderzoek van Diederik Stapel dat je van vlees eten agressief wordt bij nader inzien toch klopt, maar dat het voorhouden van een rode lap soms ook al genoeg kan zijn. Ik heb gehoord dat de voorzitter ogenschijnlijke agressie in een appgroep schadelijker acht voor zijn ondergeschikten dan agressie in het dagelijks verkeer.
Ik heb geleerd dat schakers onevenredig slecht tegen hun verlies kunnen. Ik heb geleerd dat er twee soorten mensen zijn: mensen die van (bord)spelletjes houden en mensen die daar niet van houden. Dat die laatste groep vaak spelletjes speelt in het echte leven, zoals ellenbogen-gedrag op het werk, en daardoor gemiddeld gesproken maatschappelijk succesvoller zijn dan bijvoorbeeld schakers.
Daarnaast heb ik begrepen dat schaken voor van alles en nog wat goed zou zijn: voor strategisch denken, tijd-management, sportsmanship en rekenvaardigheid. Maar ik heb geleerd dat schaken vooral veel tijd kost, verslavend is en dus slecht kan zijn voor je relatie. En dan blijft er van al die zogenaamd positieve zaken vrij weinig meer over, heb ik geleerd.
Sinds ik mezelf schaker noem, heb ik geleerd dat mensen me aankijken met een mengeling van medelijden en bewondering. Een beetje zoals je wordt aangekeken door iemand die weet dat je een SOA hebt, maar dan niet een van de ergste zoals HIV.
Ik heb geleerd dat het leuk kan zijn met de apen te leven, maar dat je dat dan wel met mate moet doen.
En ik heb geleerd dat het nooit te laat is om te leren.
Kleine correctie op Billie’s versie is dat niet Edim maar Govert de dagprijs in de wacht sleepte. Het is overigens ook geen jumbo wijntje maar een Pinotage gehaald bij de Makro.
Het huwelijk tussen Maarten Sevilla is nog niet de meest gelukkige. Er zijn enkele kinderziekten. Gelukkig zijn er allemaal behulpzame lieden als Bauke en Koen. Dus dat zal wel los lopen. Of het tussen Benno en Elias nog goed komt hoop ik volgend jaar te lezen.
Dan is er nog een onopgeloste kwestie: waar was Anne? Laat het me weten onder de juiste inzendingen wordt een rollade verloot.
Kenneth is nog steeds ongeslagen, hiervoor kreeg hij een schaakboekje over gambieten. Misschien dat hij nu wel iets gaat weggeven?!
De terugweg naar Glimmen was een fraaie. Om dit wat kracht bij te zetten voeg ik een kiekje toe van de Drentsche Aa om 5:45.
Graag tot de 24e
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Edim steelt de show
In de week dat Thomas de Gendt een brommer inslikte moest schaakminnend Groningen 6 dagen wachten voor er een verslag verscheen over de gebeurtenissen tijdens zomerschaak ronde 2. Uw gastheer lijkt te kampen met een soort writer's block. De bloke is echter not wright aangezien hij zich geen schrijver mag noemen. Een kind op komst, een opstapelende btw administratie, voorbereiding op de Harry Potter quiz van 10 augustus, de beste maand ooit voor onze B&B en nog tal van excuses zou ik kunnen aanvoeren voor de late berichtgeving, maar daar heeft u natuurlijk maling aan.
Ronde twee was koud en regenachtig. Uitgeweken moest er worden naar binnen. Met een mannetje of 24 is dat goed te doen. Veilig en knus was het mede dankzij de heuse uitsmijter.
Edim en Tjaart elk met 100% mochten in een armageddonvluggertje uitmaken wie de dagprijs mee naar huis mocht nemen. Edim met wit won, maar Tjaart ging met de wijn naar huis. Ik moest denken aan Jozef en de bakker en de schenker en vooral hoe dat ook al weer ging. Wat me vooral opviel aan mijn aansluitende speurtocht door Genesis dat er verwoede pogingen werden ondernomen om in no time een wereldbevolking uit de grond te stampen. Hadden ze het maar wat rustiger aangedaan dan was het nu mogelijk een stuk aangenamer.
Tijd voor een fotootje:
De beste partij kwam op mijn eigen naam. Het gebrek aan inzendingen en aan tijd om andermans produceersels te bewonderen noopten mij er toe mezelf in het zonnetje te zetten.
Op het bord bij de buren stond een triple c-pion op het bord. Hierdoor geinsireerd kwam ik op het idee van een triple gay-pion. Een pgn viewer was handiger geweest. Maar ik kom er steeds vaker achter dat ik digitaal wel eens een steekje laat vallen. Ben benieuwd of ik de stand er zo opkrijg. Koen heeft me overladen met tips. Als ik nu maar niet faal. Genoeg geëmmer over naar Emmen
Wie gaat er na twee ronden aan kop. Kenneth is nog ongeslagen. Benno is er weer bij. Marcel heeft alles nog gespeeld of toch Turbo Ton. Inmiddels weet ik wel dat ik een enorme computerkneus ben. de txt file kan ik niet uploaden en een link tot stand brengen is nog een brug verder. U moet het even doen met een kiekje van mijn laptop.
Volgende week hoop ik weer te hebben bijgeleerd. In elk geval tot morgen!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sipke verkiest zomerschaak boven NK
Terwijl Stefan Kuipers de laatste ronde van het NK inleidt tracht ik eventjes de verslaglegging te doen van alweer de eerste ronde van zomerschaak 2019. Jorden en Lucas maken in Amsterdam serieus de dienst uit. Helaas miste Lucas gisteren een uitgelezen kans om op gelijke hoogte te komen met Jorden. Beide broers hebben vandaag een witkleur. Tussendoor moet er geschakeld worden naar de Tour die voor het eerst in 30 jaar weer een nederlanderse gele trui drager kent. Als toetje hebben we nog de oranje leeuwinnen in de finale van het wk vrouwenvoetbal. Ondertussen offert Lucas een kwaliteit. Het spel is op de wagen, kortom we hebben een lekker middagje sport voor de boeg. Ondertussen heb ik al 117 woorden gewijd aan alles behalve zomerschaak en rest me slechts 20 minuten voor de rest van mijn tekst.
Wat was er nieuw: de intrede van de computer. Daar enkele vezels in mijn lijf nog protesteerde geschiedde de eerste ronde indeling nog met de hand. Maar met hulp van Koen ben ik toch overstag gegaan.
Wie waren er nieuw: Enkel Ton en Willem. ESG kwam met drie man sterk op. Marcellis completeerde het trio. Lewenborg vaardigde John en Boudewijn af. Assen kwam met Lukas en Kenneth op de proppen. SISSA werd vertegenwoordigd door Marcel en Edim. Met Koen kwam LOS. De GC was bescheiden of ook niet. Ze stuurden gelijk een GM. Clubloos zijn Anton, Flip en Jerry. Benno bleek net als Thierry aan het einde van zijn latijn, hopelijk komt hij wel zijn titel verdedigen. Met 12 deelnemers was het een rustige start. Het vrouwenvoetbal en volgens een deelnemer mijn tekortschietende communicatie bleef de animo voor het leukste zomerevenement een beetje uit. Toch viel er volgens dezelfde deelnemer genoeg te zien. Ik quote: "het lijkt wel een schaakhoerenbuurt, je hebt de borden voor het uitkiezen".
Sipke pakte de dagzege. Oud winnaar Marcel werd tweede. De stand volgt later. Ben er nog niet uit hoe ik die sevillafiles omzet naar een pdfje.
Ik hoop jullie volgende week allemaal te mogen begroeten.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De afgelopen 2 maanden is er geëxperimenteerd met thema schaakavonden. Zo won Ivo de orang oetan versie, Benno het koningsgambiettoernooi en Sipke het Albinstegengambiettoernooi.
De komende twee maanden hopen we weer vele bekenden te mogen begroeten bij het zomerschaak. Te beginnen op 3 juli,kan er weer 9 avonden naar hartelust worden geschaakt op de woensdagavonden in Juli en Augustus aan het gedempte Zuiderdiep. Volgens de formule 4 potjes rapid vanaf 20:00. Opgeven kan voorafgaand aan elke ronde bij Maarten (0628979404) of aan de bar. Deelname 1 hele euro. Er zijn dagprijsjes, hapjes en weer een heuse beker. Je wordt niet thuisgebracht.
